Szok Końcowy – Szwecja

Kiruna

Odległość od Globen : 950 km

Model Układu Słonecznego kończy się 600 km za kołem podbiegunowym. Aby dotrzeć do Szoku Końcowego (Termination Shock), należy udać się do Kiruny daleko na północy Szwecji. Szok Końcowy to granica heliosfery, gdzie wiatr słoneczny zwalnia poniżej prędkości dźwięku, tworząc falę uderzeniową o charakterze fali stojącej. Za tą granicą rozciąga się tzw. płaszcz Układu Słonecznego, czyli obszar pomiędzy heliosferą a gazem galaktycznym. W Instytucie Fizyki Kosmicznej w Kirunie model Szoku Końcowego przedstawiony jest jako platforma na placu, symbolizująca zjawisko zorzy polarnej, które można tam obserwować. Model nie obejmuje jeszcze pełnej rzeźby, ale fundamenty pod przyszłą instalację są już gotowe. Ma ona oddać przejście między wiatrem słonecznym a gazem galaktycznym w sposób przypominający wizualnie zorze. Na terenach Instytutu w Kirunie znajduje się symboliczne przedstawienie Szoku Końcowego – granicy, gdzie ciśnienie materii międzygwiezdnej zaczyna dominować. W rzeczywistości, do tej granicy dotarły jedynie sondy Voyager. W 2004 roku Voyager 1 przekroczył Szok Końcowy w odległości 85 jednostek astronomicznych (j.a.) od Słońca, a dwa lata później Voyager 2 osiągnął tę granicę na 76 j.a., co wskazuje na jej nieregularny kształt.