Geograficzne środki – Holandia

Holandia ma sporo środków geograficznych, co zależy od tego, jakie przyjmie się kryteria. Ten znajdujący się w Lunteren uwzględnia tylko europejską część Holandii bez wysp karaibskich Bonaire, Saba i Sint Eustatius, które od 2010 roku wchodzą w skład kraju. Do około 1935 roku tradycyjnie na szczycie Lindeboomsberg znajdowały się trzy duże kamienie kalendarzowe (przesilenia) ułożone w formie trójkąta, z których jeden wskazywał północny wschód (gdzie słońce wschodzi w najdłuższy dzień), a drugi wskazywał południowy wschód (gdzie słońce wschodzi w najkrótszy dzień). Środkowy kamień uważany był za środek Holandii. 16 października 1965 roku został odsłonięty nowy głaz z napisem „Middelpunt van Nederland”, który stał się atrakcją turystyczną. 1 kwietnia 1980 roku głaz został „porwany” przez studentów Wyższej Szkoły Rolniczej w Wageningen i wywieziony na targ w Wageningen. Prasę poinformowano, że Centrum przeniosło się na południe w wyniku wydobycia gazu na północy kraju w Groningen i w związku z tym zlokalizowano je w Wageningen. Kilka tygodni później głaz został zdobyty przez grupę skautów z Lunteren i przywieziony z powrotem do Lunteren. W latach 80 XX wieku w pobliżu centralnego kamienia umieszczono dwa głazy, aby historia kamieni kalendarzowych była namacalna. W 2002 roku centralny kamień wymieniono gdyż był popękany. Kamień oznaczający środek Holandii leży na wysokości 51 m.n.p.m.